Nervna ćelija

Definiše se kao osnovna strukturna i funkcionalna jedinica nervnog sistema, koja prenosi i obrađuje informacije. 

Uloga joj je da vrši provođenje nadražaja od receptora do centralnog nervnog sistema, i od centralnog nervnog sistema do odgovarajućih ćelija i organa (efektora) koji će odreagovati na nadražaj, 

Druga uloga joj je prenošenje i skladištenje informacija u nervnom sistemu.

Neuron se sastoji od 4 dijela:

Tijelo (soma)

Dendrite (od gr. dendron = drvo)

Akson (od gr. axon = osovina) ili neurit, nervno vlakno

Nervni završetci

Tijelo neurona ima dvije funkcije:

Ono je centar  metaboličkih aktivnosti kojima se ispunjava trofička funkcija tijela u odnosu na dendrite i aksone

Druga funkcija je da se u njima odvijaju procesi sinteze svih bitnih proteina koji regulišu procese ne samo u tijelu već i u nastavcima koji sa njega polaze.

Dendriti su kratki razgranati nastavci koji nadražaj dovode do tijela neuronna. Oni su dakle prijemnici poruka međuneuronske komunikacije.

Aksion ili nervno vlakno ima ulogu da nadražaj odvodi od tijela neurona ka slijedećem neuronu. Skup aksiona obavijen omotačem čini nerv.

Nervni završeci su mala proširenja na krajevima neurona. Oni mogu formirati sinapse na membrani dendrita ili tijela neurona. U njima se nalaze neurotransmmiteri koji se izlučuju kada  akcioni potencijal (AP) pristigne. 

https://learn.genetics.utah.edu/

Komunikacija između neurona

Sinaptička transmisija je prenošenje informacija sa jednog neurona na drugi putem sinapsi.  Sinapsa je mjesto gde akcioni potencijal može preći sa jedne na drugu nervnu ćeliju.  Sinapsa je dakle veza između nervnog završetka aksona i ćelijske membrane drugog neurona. 

Radi se o funkcionalnoj vezi (ne anatomskoj).

Postoji nekoliko vrsta sinapsi.

1. prema lokalizaciji (centralne i periferne)

2. prema funkciji ( ekscitatorne i inhibitorne) 

3. Prema načinu prenosa informacija (električne i hemijske).

https://learn.genetics.utah.edu/

Šta neurofeedback zapravo radi nervnoj čeliji?

Sinaptogeneza je pojam koji se odnosi na pozitivnu promjenu broja sinapsi, a ponekad uključuje i promjene morfologije (Markham i Greenough, 2004). Budući da se neurofeedback može promatrati kao način poboljšanja okoline, ima smisla da će doći do povećane neuroplastičnosti.  Promjene kao što su mijelinizacija aksona i formiranje sinapsi pronađena su kao rezultat neurofeedback terapije, te tako pružaju mjerljive dokaze koji podržavaju ideju da tretman neurofeedbackom izaziva dugotrajnu neuroplastičnost koja je bitna za kliničke učinke.